اعیاد ایرانی ( نوروز،مهرگان, سده) در متون و منابع کهن اسلامی از قرن اول تا پایان دوره ی مغول

قسمتی از منابع و متون کهن را سنت ها و باورهای فرهنگی همچون اعیاد ملی که برخی از آنها ریشه چند هزار ساله در زندگی مردم داشته و به عنوان یکی از بزرگترین مشخصه های فرهنگی اقوام محسوب می شوند تشکیل می دهند. نوروز، مهرگان و سده به عنوان اعیاد بزرگ باستانی توانستد در دوره های نخستین اسلامی نیز به حیات خود ادامه دهند وحتی نوروز در میان این سه عید توانسته به صورت بسیار پرنگ تا به امروز ادامه یابد و در منابع متعدد تاریخی، ادبی و دینی منعکس گردد. تاریخچه و تقویم اعیاد، سنتها، توصیف و ستایش امیران در نوروز، مهرگان وسده و... از جمله عناصری هستند که در متون متعدد قدیمی عربی بازتاب یافته اند، این پژوهش با روش توصیفی ـ تحلیلی به بیان این عناصر و کتابشناسی جامع آن در موضوعات متعدد تاریخی، ادبی، فقهی، حدیثی، اخلاقی،و... از آغازدوره ی اسلامی تا پایان دوره اول مغول به منظور دسترسی آسان علاقه مندان به پژوهش در این زمینه می پردازد. بررسی های انجام شده نشان می دهد که منابع ادبی دوره ی عباسی بیشترین حجم بازتاب این سنّت فرهنگی را به خود اختصاص داده اند به نحوی که توصیف آن بیشتر در منابع ادبی و تحلیل یا گزاره های مربوط به آن در منابع تاریخی منعکس گشته است.